โครงสร้างของโปรแกรมภาษาซี

1. พรีโปรเซสเซอร์ไดเรกทีฟ

พรีโปรเซสเซอร์หมายถึง"ตัวประมวลผลก่อน" จะต้องกำหนดไว้ที่ส่วนนอกฟังก์ชันเสมอ และเป็นส่วนที่บอกให้คอมไพเลอร์รู้ว่า ให้นำเฮดเดอร์ไฟล์ (Header Files) ชนิด Text File ที่ภายในโปรแกรมจะมีการประกาศค่าตัวแปร และค่าคงที่ต่าง ๆ ซึ่งจะบรรจุฟังก์ชันมาตรฐานต่างๆ รวมเข้าด้วยกันตามลักษณะงานเดียวกันไว้ และัจัดเก็บลงในไลบรารี่ โดยจะถูนำเข้ามาอ่านรวมกับชุดคำสั่งในโปรแกรมขณะคอมไฟล์  เช่น เฮดเดอร์ไฟล์ชื่อ stdio.h จัดเป็นเฮดเดอร์ไฟล์ที่เกี่ยวข้องกับอินพุตและเอาต์พุต เช่น ฟังก์ชัน printf(); สำหรับสั่งพิมพ์ข้อความออกจอภาพ scanf(); สำหรับรับค่าของตัวแปร  ♥ 

2. ฟังก์ชันหลัก main()
เป็นฟังก์ชันที่ทำหน้าที่เสมือนกับโปรแกรมหลัก ที่สั่งให้ชุดคำสั่งทำงาน รวมถึงการเรียกใช้ฟังก์ชันย่อยอื่นๆ กล่าวคือ การสั่งงานในโปรแกรมจะอยู่ภายในฟังก์ชัน   main()    นั่นเอง  ♥ 

3. ประโยคคำสั่ง 
     คิอ  ชุดคำสั่งที่บรรจุอยู่ในฟังก์ชันนั้นๆ อาจเป็น ประโยคที่ใช้สำหรับประกาศตัวแปร ประโยคนิพจน์คณิตศาสตร์ คำสั่งควบคุมวงจรทำซ้ำ คำสั่งการทำงานตามเงื่อนไข เป็นต้น   ♥ 

4. คำอธิบายภายในโปรแกรม

เป็นส่วนที่ programmer หรือ ผู้เขียนโปรแกรมนำมาใช้อธิบายจุดสำคัญต่างๆ ภายในโปรแกรม   ♥